هر كس سر و كارش با على است
باید برود، هر جا على است
هر كس كه بگوید «لافتى»
دنباله‌‌ی آن، «الّا» على است
تعظیم على در «هل اتى» است
راز نبأ و طه، على است
منظور خدا آن جا كه گفت
«قد افلح من زكّا» على است
در علم و ورع، تقوا و زهد
در هر عملی، یكتا على است
آذوقه‌كش بی‌چارگان
پنهان ز كسان، شب‌ها على است
آن كس كه نمى‏افتاده است
در خدمت خلق از پا، على است
هان! اى بشر حق‌ناشناس!
بالله قسم! حق با على است
فرمود نبى: مولاى شما
امروز منم، فردا على است
آن كس كه ولى بعد از من است
باشد على و «هذا على» است
آن كس كه بنا بر امر حق
شد همسر او زهرا، على است
آن كاو احدى كفوش نبود
جز انسیه‌ى حورا، على است
القصّه؛ خدا را خانه‌زاد
تنها على و تنها على است
از جانب حق، مهمان‌نواز
در سدره، شب اسرى على است
مأواى خدا در قلب من است
تا ورد زبانم، یا على است
من خاك رهم، او ره‌نما
من بنده‏ام و مولا على است
من ذرّه‏ام و او آفتاب
من قطره‏ام و دریا على است
«سرباز» رود، هر جا دل است
چون دل سر و كارش با على است