سیاه چشم دو عالم، خرام آهوی عشق
نبیِ سوسن و مریم، طبیب و داروی عشق
دوگونه ات نمکین و نگاه، یوسف کش
وخال کنج لبت وزنه ترازوی عشق
نفس بزن که دوعالم بگیرد عطر تورا
قدم بزن که بگیرد ترانه ام بوی عشق
توپلک می زنی و دهر می رود ز نفس
ونام توست از آغاز هست بر روی عشق
نشان حضرت لولاک از ملک پرسید
دلم، نشانی او داد برسر کوی عشق
پیمبری و دوعالم اسیر معجزه ات
نشسته عقل به پیش تو با دوزانوی عشق
بخوان که حضرت داوود محضرت شاگرد
بخوان به سبک حجازی کلام دلجوی عشق
صنم تویی بت عیار، کعبه ام چشمت
نوای ما به طواف تو هست "یا هوی" عشق
نبی! پیاله بیافشان، علیست ساقی تو
بیا و دست بکش برسیاه گیسوی عشق
تویک نفس زدی و آن نفس علی می گفت
تو راس عشق شدی و علیست بازوی عشق
 نبی شدی که خدا دست بر قلم بشود
خودت بهانه شدی تا علی عَلَم بشود
 خوش آنشبی که ببینیم مست ، خواب تورا
به جان و دل بنشانیم ما کتاب تورا
به چشم خسته کشانیم ذره ای از آن
غبار کهنه پای ابی تراب تورا
و کاش جمعه ای از سرزمین آمدنت
ببیند این دل ما باز آفتاب تورا
خداکند که خداوند باز هم بکشد
دمی زسایه خود برسرم سحاب تورا
کجا رود ز سر مست گر به لب بزند
نمی ز قطره ای از ساغر شراب تورا
خدا کند که به عالم علم شود دینت
و بشنود دل خسته کلام ناب تورا
به کیش خویش کشانی یهود و ترسا را
اگر که باد بگیرد ز رخ نقاب تورا
 تورا چگونه سرایم یتیمِ شاه شده
غبار تو به سما رفت،حال ماه شده

شاعر : محمد علي رضاپور