ای خدا را اسم اعظم یا علیّ بی الحسین
وی تنت روح مجسّم یا علیّ بی الحسین
ای دمیده از دمت روح خدایی از ازل
بر تن حوّا و آدم یا علیّ بی الحسین
ای مناحات شبت در آسمان بخشیده روح
بر تن عیسی بن مریم یا علیّ بی الحسین
صفحه صفحه سیر کردم در کلامت یافتم
مصحفی زآیات محکم یا علیّ بی الحسین
مصحف نورانیت تنها زبور اهل بیت
خود زصد داود اعلم یا علیّ بی الحسین
میتواند با دل مرده کند کار مسیح
هر که از مدحت زند دم یا علیّ بی الحسین
آسمان هشت مهری و مه سه آسمان
دُرّ سه، بی انتهایم یا علیّ بی الحسین
آدم و جنّ و ملک، حور و پری هر صبح و شام
مدحتت خوانند با هم یا علیّ بی الحسین
نجل مکّه، پور طاها، زاده ی سعی و صفا
جان کعبه قلب زمزم یا علیّ بی الحسین
گر دو عالم را به یک سائل ببخشی از کرم
پیش احسانت بود کم یا علیّ بی الحسین
من نمی گویم خدایی گویم ای وجه خدا
بودی از خلقت مقدّم یا علیّ بی الحسین
آفرینش از همان آغاز سیرِ خویش را
کرده با ذکرت منظّم یا علیّ بی الحسین
جنّت رویت پر از گل بوسه ی خون خدا
باغ حسنت سبز و خرّم یا علیّ بی الحسین
بعد تسبیح الهی ذکر خلقت مدح توست
از زمین تا عرش اعظم یا علیّ بی الحسین
روح، خود را تا نسازد مُحرم میقات نور
نیست در کوی تو مُحرم یا علیّ بی الحسین
از ملک بگرفته تا جنّ و بشر تا وحش و طیر
سائل کوی تو، من هم یا علیّ بی الحسین
هشت فرزندت چو شخص حضرتت والامقام
خود چو آبائت مکرّم یا علیّ بی الحسین
در وفات و قبر و مرگ و برزخ و حشر و صراط
نیست با مهر توام یا علیّ بی الحسین
دوست دارم تا زمین بوس غلامانت شوم
قد کنم چون آسمان خم یا علیّ بی الحسین
دوست دارم تا قیامت عمر گیرم از خدا
هر دم از مدحت زنم دم یا علیّ بی الحسین
دوست دارم تا ناقه ت در کوچه های شهر شام
پا گذارد روی چشمم یا علیّ بی الحسین
دوست دارم سیل سیل و بحر بحر و موج موج
بر تو ریزم اشگ ماتم یا علیّ بی الحسین
دوست دارم با سرشک دیده در بازار شام
خون زساق پات شویم یا علیّ بی الحسین
هیچکس نشنیده گردد بر جراحات بدن
حلقه ی زنجیر مرهم یا علیّ بی الحسین
هیچکس نشنیده شادیّ و دف و چنگ و رباب
دور توحید مجسّم یا علیّ بی الحسین
هیچکس نشنیده جای لاله بر مهمان کنند
خار و خاکستر فراهم یا علیّ بی الحسین
با که گویم شامیان آتش به فرقت ریختند
جای عرض خیر مقدم یا علیّ بی الحسین
با عزای تو مدینه گشت یکسر کربلا
تازه شد داغ محرّم یا علیّ بی الحسین
داغ هجده یوسفت بر لاله ی دل بس نبود
سوختی از آتش سم یا علیّ بی الحسین
آنچه با تو در مسیر شام شد غیر از خدا
کس نمی داند مسلّم یا علیّ بی الحسین
آن شررهایی که عمری در وجودت حبس بود
سر کشید از نخل «میثم» یا علیّ بی الحسین

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار