شد آتش دل ما،سوز مصیبت تو  ،  یومُ العَزای ما شد،روز مصیبت تو

ای بانوی بهشتی،ای نور حیّ سرمد  ،  شد جاری از غم تو،اشک از دو چشم احمد

یک حُجره از حریمت،دارُالشفای ایمان  ،  با ثروتت نمودی،یاری ّ دین و قرآن

مأنوس اشک و آه است،در ماتم تو طاها  ،  رفتی و در فراقت،گشته یتیمه زهرا

در هجر روی دلبر،غمپروری چه سخت است  ،  گوید به اشک و ناله،بی مادری چه سخت است

امّا امان ز دنیا،از درد و غصه هایش  ،  از بی مُروّتی ها،از مکر و فتنه هایش

پیچیده در گلستان،صوت حزین بلبل  ،  روزی رسد که زهرا،پرپر شود چو یک گل

دلها به یاد داغش،محزون و خسته گردد  ،  که در ره ولایت،پهلو شکسته گردد

در پیش چشم دشمن،ذکر علی کلامش  ،  با قدّ خم نموده،همراهی ِ امامش

شاعر : حاج امیر عباسی