وفات‌ حضرت‌ ام‌المومنین

حضرت خدیجه‌کبری(س)
بند اول

تو همسر غیور پیمبر خدیجه‌ای

برکوثر خدا شده مادر خدیجه‌ای

پشت و پناه حضرت ختم نبوتی

مانند بوتراب دلاور.....خدیجه‌ای

تحت لوای حضرت ختمی مآبی و

تو مظهر جمال مکرر خدیجه‌ای

در دست‌تودو دست نبی‌راخداگذاشت

یعنی گل بهشت معطر خدیجه‌ای

تا محرم تمامی خط ولا شدی

اُمُ الائمه، چشمه‌ی کوثر خدیجه‌ای

نام تو بردم و جگرم تیر میکشید

دل‌رابه‌پای مهرتو زنجیر میکشید
بند دوم

در بین شعب ناله بسیار میزدی

ناله ز سوز و آه شرربار میزدی

از بهر غربت نبی الله بی شکیب

تا آخرین نفس ز جگر زار میزدی

چشمت‌به‌چشم‌فاطمه‌افتادزان‌سبب

فریاد و شکوه از در و دیوار میزدی

گفتی به مصطفی کفنت را بیاورد

اشک‌ازدو دیده به شب‌تار میزدی

پیراهن نبی کفنت شد در آن میان

یعنی ز کربلای حسین جار میزدی

در راه‌عشق گرچه‌تو بال و پرم شدی

ای مادر حرم تو چرا بی حرم شدی؟
بند سوم

داغ غم تو سینه‌ی احمد نشان گرفت

تا که ترا اجل ز محمد عیان گرفت

بر قلب نازنین محمد شراره زد

داغ تو از تمامی احمد توان گرفت

در مکه سوز ناله احمد بلند شد

باغصه ی فراق تو هم آسمان گرفت

ای مادر شکسته پر فاطمه ببین

اینک بهار فاطمه رنگ خزان گرفت

دامان اهل مکه همه پرستاره شد

وز داغ غصه‌‌هات دل کهکشان گرفت

من در عزا و داغ غمت زار میزنم

لطمه به دل ز اشک شرربار میزنم