آسمون ابری زندگی سرده
دلمو این شهر غربت غرق خون کرده
امیرم و نعم الامیر
کوفه منو کرده رها
دارم شبیه فاطمه
مرگمو می خوام از خدا
کوفه و بی دردی کشتم
کوفه و دلسردی کشتم
کوفه و نامردی کشتم
واویلا...
********

روز و شب زارم گریه شد کارم
خار و در چشم استخوون تو ی گلو دارم
این روزگار بی وفا
انزلنی انزلنی
کو عمار و بوذر من
کجاس اویس قرنی

من موندم و آه و حسرت
درد دل و چاه و غربت
آروزمه مرگ و هجرت
واویلا
********
کیسه بر دوش کوچه ها میره
مرهم دردای حیدر زخم شمشیره
عثمان و عون و جعفرم
عباسم ای نور دو عین
تو عاشورای بی کسی
جون شما جون حسین

یه مادری توی گودال
شلوغی و اسب و جنجال
یه پیکری میشه پامال
واویلا
********

شاعر : محمد موحدی مهرآبادی