ويران شده خانه ی اميد ، بقيع و كاشانه ی اميد
بقية الله آجرک اللّه ، اي آن كه داری قنوت صبر
آقا مدد كن تو جان زهرا ، بشكن از اين غم سكوت صبر
شيعه كفن پوش آماده ی رزم ، در لشكرت ای صاحب زمان
فرمانده ی عشق ياهو كشد تا ، كه بشنود گوش اين جهان
تا كی خموشی زين پرده پوشی ، گرديده چون شيعه بی قرار
دست عدو را كوته كن آقا ، با ضرب شمشير ذوالفقار
ای يوسف زهرا العجل
غضب کن ای شاه علقمه ، شده جسارت به فاطمه
بنشان به جا دشمن علی را ، اي پهلوان دشت بلا
مدد كن آقا حرم بسازی ، برای زهرا چون كربلا
تا كی بكوبد شيعه سرش را ، آقا چو بر ديوار بقيع
پنهان بريزد اشک از دو ديده ، از غربت غم بار بقيع
ما در صف تو جان بر كف تو ، در انتقام ياس علی
عدو بداند زنده نماند ، غضب كند عباس علی
مدد مدد شاه علقمه
كرده جسارت خصم پليد ، بر ساحت قرآن مجيد
دست يدالله كوته نمايد ، دستان ناپاک دشمنان
ديگر نمانده طاقت كه شيعه ، گيرد زبانش را بر دهان
ای حافظ دين قرآن و عترت ، امام هشتم آقا مدد
خشمی نشان ده به خصم جانی ، توهین اين شده بی حد و ادب
اللّه اكبر اللّه اكبر، شد بانگ تكبير شيعيان
از خصم حيدر امير و صفدر ، شد نفرت ما ديگر عيان
شاه خراسان امام رضا

شاعر : حسین عبدی