باز نشسته دلم به پای مدینه
شکر خدا عاشق دیار حبیبم
شکر خدا که شدم گدای مدینه
بال فرشته است، سایبان قبورش
بال فرشته است،خاک پای مدینه
در کفنم تربت بقیع گذارید
صحن بقیع است، کربلای مدینه
کرب و بلا می شود دوباره مجسم
تا که به یاد آورم عزای مدینه
دست من و لطف دست با کرم تو
جان به فدای بقیع بی حرم تو
کریم کار به جز جود کرم نداره
آقام تو مدینه است ولی حرم نداره
شهید اونی که سری به تن نداره
آقام رو زمینه ولی کفن نداره
- یکشنبه
- 12
- مرداد
- 1393
- ساعت
- 6:46
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه