دل شیعه غصه داره ، شبیه ابر بهاره
دل شیعه ، پر از ماتم ، پر از اشک و پر ستاره
یاد بقیعت می کنم ، قبر غریبت می کنم
ای گل پرپر ، ای شه و سرور ، ما که در سوز و گدازیم
قلب ما خونه، روضه می خونه، کی برات حرم می سازیم
جانم امام صادق
******
عجب از دور و زمونه ، ز جور این آشیونه
که هنگام ، نماز شب ، آتیش زد دشمن به خونه
جا نماز و کشید عدو ، خوردی زمین از روبرو
یادی از مادر ، کرده ای دیگر ، گریه می کردی برا او
قصه ی زهرا ، زنده شد حالا ، قصه ی آتیش و گیسو
جانم امام صادق
******
کی میگه این ها محاله ، که با اشک و آه و ناله
دست بسته ، تورو بردند ، مثِ اون طفل سه ساله
با یاد عمه زینبت ، با قلب پر تاب و تبت
پا برهنه تو ، می دویدی دنبال مرکب ای حبیبم
آرزو دارم ، آبرو دارم ، کن دوا دردم طبیبم
جانم امام صادق

شاعر : حسین رضائیان