از بارگاه قدسی و افلاکی خدا
آمد به گوش اهل سماوات این ندا
فرمود کردگار که ای آسمانیان

آمد عزای فاطمه ((حی علی العزا))
مویه کنان و ناله کنان جبرئیل گفت
برتن کنید رخت عزا ای فرشته ها
یک ماه گفته حضرت حق در تمام عرش
برپا کنید حور و ملک خیمه عزا
واعظ نبی اکرم و مداح مرتضی
چشم زمان ندیده چنین روضه هیچ جا
بال ملائکه شده فرش حسینیه
خدام هیئت اند شهیدان و اولیاء
جارو کشی نصیب بزرگان دین شده
سینه زنان هیئتشان خیل انبیا
شیر خداچه روضه سختی بیان نمود
طفلی برای مادر خود می شود عصا
ختم رسل به گریه فقط داد می زند
ای مردمان شهر مدینه چرا چرا
این رسم هیئت است که مداح می زند
از روضه های کوچه گریزی به کربلا
وحید قاسمی