اول راه، غزل داغ و پریشان بشود…!!
بیت بیت غزل از داغ تو بی جان بشود
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا بیت خودت, بهر تو زندان بشود؟
مرغ باغ ملکوتی و زمین جای تو نیست
پس عجب نیست مقامات تو کتمان بشود
خواست قتل پدرت پاک شود از اذهان
دخترش را به تو داده ست که جبران بشود
بلکه یک گرگ صفت آمده تا در حرمت
پشت آقایی بی حد تو پنهان بشود
ام فضل است و یا شمر، چه فرقی دارد؟
خواست با تشنگی ات درد، دو چندان بشود
کربلایی شده ای لحظه آخر ز درون
زهر نیزه ست اگر وارد میدان بشود
فرق دارد غمت اما, ز غم و داغ حسین
کفتری کو برسد, سایه ایشان بشود؟
****
غزلم گرچه پر از زخم, ولیکن ای کاش
مرهم زخم دل شاه خراسان بشود

شاعر : ایمان کریمی