(پریشونه دلم)
مُردم ای آسمون ببار
(واسه) این قلب خون ببار
بر منه نوحه خون ببار
تشنه لب اصغرم
لبهاتو هی به هم نزن
از تشنگی تو دم نزن
آتیش به این دلم نزن
وااای میاره سقا،(مشک پُر) آب و
تو هم ای مادر،میشی سیراب و
یه دعایی کن،عمو برگرده
آه و واویلا،خیلی دیر کرده
داره پدر میاد،دست به کمر میاد
خورشیده خیمه بی،قمر میاد
لای لای علی علی
********
دست رو دست میزنم
چشم به راه توام علی
گریونم دم به دم علی
بی تابه این دلم علی
دست رو دست میزنم
(ببین) مادر چه حالیه
محو طفل خیاله
جات تو گهواره خالیه
وااای یه تار موتو،چشم کم سوتو
حرمله ای کاش،نبینه روتو
می شنوم ای وای،صدای خندس
می بینم آقام،خیلی شرمندس
رفت پشت خیمه ها،گریون شده چرا
دیدم یه رد خون،روی خاکا
لای لای علی علی
********
پشت خیمه دیدم
گهوارت جا به جا شده
سرت از تن جدا شده
خیمه دارالعزا شده
پشت خیمه دیدم
خیره شدم به سوی تو
اومدم روبه روی تو
غرق خونه گلوی تو
وااای قبرتو کنده،شده شرمنده
سرتو مادر،به یه مو بنده
روی سر نیزه،که سر یاره
مگه جا میشه،سر شیرخواره
دلخون شده رباب،آخر نخوردی آب
حالا رو نیزه ها،یه کم بخواب
لای لای علی علی
********
شاعر : میلاد قبایی
- جمعه
- 11
- مهر
- 1393
- ساعت
- 16:32
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
میلاد قبایی
ارسال دیدگاه