مقداد

دوش به قلبم فتادمهر مهین منظری //دلبر مه پروری ساقی لب شکّری
خواب ز چشمم ربودیاد سر زلف او// صبر و قرارم زدود یاد چنین دلبری
از در راحت سرا سوی در میکده// گشت روان جسم و جان بهر می اذفری
بر در ان میکده ساقی مینا بدست// ریخت به جامم می و داد به من ساغری
داد به دستم سبو تا که کنم تر گلو// زان می نابش گشود از در غیبم دری
گفت که امشب جدا از همه شب ها بود// بهر چنین میکده هست شب دیگری
دان تو که امشب به این میکده امد پدید//ساقی هر ساغر و سرور هر سروری
گفتمش این سرّ و راز کرد مرا بی شکیب // ده به سوالم جواب تا نشودمضمری
گفت که امشب خدا گشته به ما همنشین // بهر همه در سبو ریخت می احمری
گفتمش این می چه بود کو تو بدادی مرا //گفت می وحدت است روح بود مشتری
زان می مستی فزون حال خوشی دست داد // کز سَر مستی نماند در نظرم خاطری
علت این حال خوش کردم از او من سوال // داد جوابی نکو به ز دوصد گوهری
ایه بلغ ز حق امده امشب فرود // گشته معین ز حق بهر جهان رهبری
بهر جهان مقتدا شافع روز جزا // معنی علم الهدی غالب هر خیبری
گفت نبی در جهان هرکه بدم رهبرش // نیست ز بعد از منش غیر علی رهبری
مظهر و مظهر خدا کی بود از حق جدا // شاه سریر سخا نیست از او برتری
هست دوصد چون منش خادم خاک رهش // نیست چو او در جهان بهر خدا مظهری
کلب تو مقدادمو عبد تو ام یا علی// کاش شود بر سگ روسیهت بنگری
هو یا علی مدد

شنبه 19 فروردین 1391ساعت : 19:33