آن شب كه چشمش را به هم نگذاشت مولايم -
اسما بگو آن شب چه حالي داشت مولايم
آن شب چه چيزي را غريبانه به دوش خود
از رختخواب درد بر مي داشت مولايم
آن شب چه چيزي را ميان خاك قبرستان
دور از نگاه ديگران مي كاشت مولايم؟
گل بود يا گوهر؟! ... چرا آن قدر گريان بود؟
انگار مرگش را نمي پنداشت مولايم
باران گرفته... روضه ي زهرا بخوان اسما
من مانده ام آن شب چه حالي داشت مولايم...
شاعر: مطهره عباسیان
- چهارشنبه
- 23
- فروردین
- 1391
- ساعت
- 7:41
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه