اینها به دل زخمی ما میخندند
برپیکر سرزتن جدا میخندند
بنگرکه زبعد رفتنت کوفی ها
دارند به آل مصطفی میخندند
این سمت تمام اهل خیمه گریان
آن سمت به حال دل ما میخندند
چشم واکن و این معرکه را بنگرکه
دارند به ناموس خدا می خندند
تو کشته شدی و ما عزادار توایم
اینها به دل زخمی ما میخندند
ای یوسف فاطمه بلند شو از جات
ای کشته علقمه بلند شو از جات
وای از لحظات مضطرت در گودال
بشکسته برادرم پرت در گودال
بر سینه ات ای عزیز زهرا این کیست
بنشسته کنار مادرت در گودال
جسمت ز چه رو به پشت سر افتاده
کی میبرد از قفا سرت در گودال
وای از سم اسب و استخوان سینه
بشکسته تمام پیکرت در گودال
هر کس که رسید یکی دوتایی میزد
جمع اند چقدر دور و برت در گودال
ای خون خدا چرا زهم پاشیدی
ای شاه بلا چرا زهم پاشیدی