عشق سردرقدم ماست اگربگذارند
عاشقان را سرسوداست اگربگذارند
ما واین کشتی طوفان زده ی موج بلا
ساحل ما دل دریاست اگربگذارند
دشت ازهرم عطش سوخته وسایه ی غم
سایه بان گل زهراست اگربگذارند

آب بر آتش لب های عطشناک زدن
آرزوی من وسقاست اگربگذارند
دوش درگلشن مابلبل شیدامی گفت
باغ گل وقف تماشاست اگربگذارند
هرچه گل بود زتاراج خزان پرپرشد
وقت دلجویی گل هاست اگربگذارند
طفل شش ماهه ی من زینت آغوش من است
جای این غنچه همین جاست اگربگذارند
این به خون خفته که عالم زغمش مجنون است
تشنه ی بوسه ی لیلاست اگربگذارند
چهره اش آینه ی حسن رسول الله است
آری این آینه زیباست اگربگذارند
این گل سرخ که ازگلبن توحید شکفت
آبروی چمن ماست اگربگذارند
درعقیق لب من موج زند دریایی
که شفابخش مسیحاست اگربگذارند
یوسف مصروجودم من واین پیراهن
جامه ی روز مباداست اگربگذارند
ریشه درخون و شرف نهضت ما دارد و بس
سند روشن فرداست اگر بگذارند

شاعر : محمد جواد غفورزاده