شكسته
خدا در حجرهاي در بستهام من
چو مرغِ بال و پر بشكستهام من
رسان زيبا جوادم را كنارم
از اين هجران و غربت خستهام من
پروانه
دلم ديوانهي روي رضا شد
دلم آهوي در كوي رضا شد
دلم پروانه شد دورش بگردد
دريغا سوخت از داغش فدا شد
قسم
قسم به كفترا و آب و دونه
كاسههاي طلاي سقاخونه
تا آخر عمر آقاي رئوفم
اين دلِ عاشقم باهات ميمونه
شاعر : حسن فطرس
- دوشنبه
- 26
- بهمن
- 1388
- ساعت
- 13:5
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
حسن ثابت جو
ارسال دیدگاه