بر در غمخانه ات هر دیده ای تر می شود
ذکر لب هایش پس از آن : "وای مادر" می شود
روضه ها را می کنیم آغاز با دیوار و در
آخرش هم ختم به یک نیزه و سر می شود
سخت تر از درد پهلوهای تو این حادثه است
سالها خانه نشینی کار حیدر می شود
آن زمان که قدر زرگر را نداند هیچ کس
کوزه گر می آید و یکروزه زرگر می شود
بعد از آن هم دختر پاک رسول کائنات
پیش چشم مرتضی یکدفعه پر پر می شود
بعد هم خیلی طبیعی یک هزار و چند سال
روزگار مسلمین بی حب تو سر می شود
من فقط با روضه هایت گریه کردم مادرم
دیده ام از کرده هایم کی کجا تر می شود ؟
من به اعمالم نظر کردم دمی؟ نه مادرم
رتبه ی تقوای من اول از آخر می شود
چون تو را نشناختم ظلم بزرگی کرده ام
آه آیا قسمتم از آب کوثر می شود

شاعر : جعفر ابوالفتحی