نه ساله که من با خیرالنسام
یادگاری عقد مرتضام
واویلا
تو کوچه تا دشمن پستش
با بغض و کینه راهو بسته ش
شکستم از ضربت دستش

تا سیلی زد عدو صدا زد
سهم تو از فدک همینه

گوشواره ی عرش الهی
گوشواره هاش نقش زمینه
.....

تو ذهن حسن
مونده یاد من
می گه با حسین
سر بسته سخن
واویلا
مادر و لحظه ی خروش
زمزم خون و وقت جوشش
گوشواره ها شکست تو گوشش
قصه ی من فقط نه اینجا
تو شهر کینه ها می مونه
بیا تا کربلا ببینی
گوش رقیه پر خونه

شاعر : محمد موحدی مهرآبادی