شب شب لیله الرغائب بود
حس راز و نیاز غالب بود
هر کسی غرق حاجتش اما
صبح جمعه ، امام غائب بود
 
روی ماهش به شب نمی آید
دل ما به رجب نمی آید
ما که مشغول زندگی خودیم
پس نگوییم عجب نمی آید
 
گرم دنیای غصه و دردیم
با امام زمان خود سردیم
روی لب هاست ، یا "من ارجوه" و
در پی "کل خیر " می گردیم
 
غرق در روزگار جنجالی
هفته هامان ز جمعه ها خالی
شب ، شب آرزو و اما ما
غرق در آرزوی پوشالی
 
ندبه هامان فقط تظاهر بود
نامه از رو سیاهیم پر بود
منتظر با دو چشم خواب آلود ...
جمعه ، آقا ، فقط تلنگر بود

شاعر : مجتبی کرمی