گسترده اند ، سفره ی دارالنعیم را
سوزانده اند ، شعله ی داغ جحیم را
کوثر به جوش آمد و دریا خروش کرد
با خویش برد طعنه ی تلخ عقیم را...!
با هر حسن حسن ، حسناتم زیاد شد
طوری که ، محو کرده تمام بدیم را
کا«مـ«ـل شده است علـ»ـم« و قلـ»ـم« های کال ما
مهرت گذاشت در پی ما ، حرف »مـیم» را
از» من » الی «تو» در رمضان الکریم ها
بگشوده اند ، صد طرق مستقیم را
گویی برای بودن هم آفریده اند
دست من و عبای امام کریم را
بر روی شانه های پیمبر کشیده ای
...تصویر شاعرانه سیب دو نیم را
شیعه بدون لطف امامش شکستنی است
آقای مهربان ..! ، پدری کن یتیم را
ما با توائیم ... با تو ... وَ سوگند میخوریم
در روز حشر هم به تو پیوند می خوریم ...
شاعر : یاسر حوتی
- شنبه
- 13
- تیر
- 1394
- ساعت
- 8:4
- نوشته شده توسط
- عبدالزهرا
- شاعر:
-
یاسر حوتی
ارسال دیدگاه