مي شود هر روز اشكم در عزايت بيشتر
وختم از روضه ات، از هاي هايت بيشتر
مي روم دنبـالت امّا از حـرم هاي شما
مي رود تـا كربـلايـت، ردِّ پايت بيشتر
از عبادت هم مهمتر اين اطاعت كردن است
مي دهم سر را ولي، دل را برايت بيشتر
مي زنم بر سينه شايد كه شبيهِ تو شوم
مي نشيند بر كبودي، بوسه هايت بيشتر
دستگاهِ لاف بسيار است امّـا مَـرد كـو
غيـرتم من را نگه دارد، به پايـت بيشتر
تا كه مي اُفتي به يادِ مشك و دست و علقمه
باز مي گيرد دلت، امّا صدايت بيشتر
تا كه مي آيد رَجزهاي عمويت بر لبم
مي شود سهمِ من از، دستِ دعايت بيشتر
تو هم از ايل و تبارت خوش قد و بالاتري
رفته آري بر عمويت، شانه هايت بيشتر
شام هايِ قبل، شايد، حتماً امشب مي رسي
مي رسد از هر شبي، عِطرِ عبايت بيشتر

شاعر : حسن لطفی