یا حسین (ع)
مناجاتی و گریز به مقتل

باز این دل خسته
میل حرم داره
چون خیلی دلتنگه
صحن علمداره

مرغ دل و چاووش
هستم ، علم بر دوش
اینبار میرم از هوش
با دیدن شیش گوش

من مهر خاکت رو
روی جبین دارم
من شوق پابوسی
تو اربعین دارم

از عشق تو مستم
من نوکرت هستم
هر لحظه می گیرم
دستترو ، تو دستم

اوندفعه چشمونم
پیش تو سو سو زد
با جاروی پلکام
صحنت رو جارو زد

ایندفعه میامو
فرش رهت میشم
خوشبخت خوشبختم
دیگه می خوام چیشم

مژگان تر دارم
از غم ثمر دارم
شرمنده ام ارباب
پیش تو سر دارم

با صورت افتادی
آقا توی مقتل
زینب سراسیمه
 اومد به روی تل...

شاعر : جعفر ابوالفتحی