کن نگاهی ای خدا سوی قربانگاه من

شد جدا برسینه ام دست عبدالله من

غرقه در خون با لب خشکیده شد

پیش چشمم آخرین گل چیده شد

آه و صد واویلتا

******

وقت رفتن قاسمم زیر سم استران

گفت عمو جان تو و جان این آرام جان

او به روی دامنم سر مست رفت

این به روی سینه ام بی دست رفت

آه و صد واویلتا

******

من ز مرگ قاسم و مرگ این خونین بدن

تا قیامت می کشم خجلت از روی حسن

این دو را برمن امانت داده بود

عشق من این دو برادر زاده بود

آه و صد واویلتا