من گرچه یک عمر بابا ندارم

اما عمویی مثل تو دارم

می دونم اینو که این نفسها

بی تو نمی یاد دیگه به کارم

شکرخدا هستم عمو رزمنده ی تو

شکر خدا بابام نشد شرمنده تو

الهی باشم بلا گردونت

بریزه خونم  به پای خونت

آه و واویلا

******

قد قامتی تو قد و بالاشه

ان تنکرونی روی لباشه

با گریه می گه عمه دعام کن

تا قاسم تو حاجت روا شه

ابن الحسن جای حسن اومد به میدون

داره می خونه ان یکاد عمه پریشون

چشای خیمه داره می باره

یتیم نجمه نفس نداره

آه و واویلا

شاعر : محسن طالبی پور