شبه پیمبر ، یوسف حرم

ای جگر گوشه ببین خونین‌ جگرم

بابا علی جان

******

شد باغ لاله ، این دشت و صحرا

پاشیدی از هم ، ای ارباً اربا

لاله‌ام را در عبا گذارید

از حرم آیینه و قرآن بیارید

بابا علی جان

******

دیگر نمانده ، نفس به سینه

اذان بگو ای ، ماه مدینه

شد قتلگاهت دارالزّیاره

پاره پاره شد دلم ای پاره پاره

بابا علی جان

******

آیینه‌ام را ، شکسته دشمن

چگونه گیرم؟ ، سرش به دامن

فرق شکسته روی پر از خون

لیلای غم شده از داغ تو مجنون

بابا علی جان

شاعر : میثم مومنی نژاد