کاش میشد منم بشم کبوتر

بزنم پر برسم به دلبر

خدایا تو دهه ی کرامت

حاجتم همین بوده نه بیشتر

یه دلم تو قم ، یه دلم مشهد

حرم کریمه و امام رضا

منزلم تو قم ، هست دلم مشهد

با پای دل حرمت میام رضا

لحظه ی پر کشیدن و پروازه

تا حرمت رسیدن و اعجازه

معجزه از حرمت می‌باره

حق بده به این دل آواره

تو رئوف و مهربون آقایی

عشق تو کرده منو بیچاره

******

مشتریه مشهدت زیاده

یه دلیل پنجره ی فولاده

اما باب سریع الرضاییت

میدونم یقین باب الجواده

مجنونم کرده ، گنبد زرده

حرم تو یا غریب الغربا

تو صفا هستی ، تو منا هستی

کعبه ی دل تویی حج فقرا

سقاخونست یا میخونست من موندم

یه جرعه خوردم و ز مستی خوندم

کرم و جود و عطا رو عشقه

صحن اسماعیل طلا رو عشقه

بعد یک زیارت جانانه

برات کرب وبلا رو عشقه

******

بعد یک توسل روحانی

میشه این باطن من نورانی

توی این میکده پر ساقی

شده با ذکر حسین طوفانی

یه ساقی اکبر ، یه ساقی اصغر

یه ساقی عباس علمدار حسین

چه شور و حالی ، جای ما خالی

چقدر برو بیا داره حسین

مثل همیشه امشبم مجنونم

مثل همیشه امشبم میخونم

هر که دارد به سرش شور و نوا بسم الله

همه با ذکر شریف یا رضا بسم الله

السلام حضرت عشق و عاشقی ثارالله

هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

شاعر : علی صمدی