بر بام دارالعماره ، لب تشنه و دیده گریان

ذکر لبم وقت رفتن ، کوفه میا ای حسین جان

من مسلم بی پناهم

شرمنده از روی شاهم

******

در کوچه ها یاد زینب ، یاد دو دستان عباس

یاد علی اصغر او ، یاد سه ساله گل یاس

بنگر که تنها میان ، کوفه شدم زار و گمنام

آقا خبر ده به زینب ، سنگش زنند از روی بام

گویی که آماده گشتند ، بر دیدنت ای حسین جان

پر مشتری گشته امروز ، بازار نیزه فروشان

من مسلم بی پناهم

شرمنده از روی شاهم

******

آقا شدم از غم تو ، درمانده و سینه صد چاک

افتاده جسمم ز بام ، دارالعماره روی خاک

عهد و وفا یادشان رفت ، این کوفیان ستمگر

ترک سفر کن حسین جان ، آقا میا کوفه دیگر

کردم وصیت که نامه ، بهر تو آقا نویسند

اما همان دم که گفتم ، نامت سرم را بریدند

من مسلم بی پناهم

شرمنده از روی شاهم

شاعر : حسین رضائیان