من اکبر پهلوانم ، هستم شبیه پیمبر

فرزند خون خدایم ، از نسل زهرا و حیدر

من اکبرم اکبرم من

دل از همه می برم من

******

یادم نرفته نگاه پر از تمنای بابا

دیدم فتاده به لرزه ، از غصه ام پای بابا

من میروم سمت میدان ، بابا به دنبالم آید

از اشک چشمان بابا ، آه از نهادم برآید

قسمت نشد تا بمیرم ، سر روی زانوی بابا

بابا عبایت بیاور ، شد پیکرم ارباً اربا

من اکبرم اکبرم من

دل از همه می برم من

******

وای از زمانی که نزد بابا جوانش بمیرد

دشمن کند شادمانی ، دیگر حسین برنخیزد

خونین شد از خون رویم ، روی پریشان بابا

عمه بیا یاری اش کن ، جان تو و جان بابا

بر روی جسمم چنین گفت ، بعد از تو لعنت به دنیا

دیدم عمو گریه می کرد ، از غصه ام مخفی اما

من اکبرم اکبرم من

دل از همه می برم من

شاعر : حسین رضائیان