عمو حسین مرا ببخش

در آتش فراق شعله ور شدم

مرا ببخش

میان قتلگاه دردسر شدم

مرا ببخش

به خاطر صدای کودکانه ام

میان نعره ها چه بی اثر شدم

ببخش اگر فقط به قدر یک نفس

برای تو سپر شدم

ولی تو حق بده به من

میان خیمه گاه خونجگر شدم

چگونه زنده باشم و ببینم از دو چشم خود

دوباره بی پدر شدم

ولی عمو تو تشنه ای

دمی که نیزه گرم کشتن من است

تو لحظه ای نفس بگیر

امیر تشنه ها بیا و لحظه ای نفس بگیر

که دیگر عازم سفر شدم

----------

دستم تو دست عمه چشمام به سمت میدون

عمه ببین رو خاکا افتاده عمو جون

عمو جون اگه پسر توام

چرا منو با خودت نبردی

عمه اگه بذاری برم

دل یتیمو به دست آوردی

بابام منتظر دیدنه عمه

دیگه وقت سفر کردنه عمه

--------

دشمن گرفته دورش دور یه جسم بی جون

چشمم گرفته راه چشمای عمو جون

عمو جون می بینی من اومدم

تا ببینی پیش مجتبایی

عموجون میون این همه خاک

نمی بینمت بگو کجایی

برام موقع جون دادنه عمه

دیگه وقت سفر کردنه عمه

زخمات که بی شماره

هر زخم یه چشمه ی خون

دستام میبنده روی

زخماتو عمو جون

دیگه آخر عمر منه عمه

عمو در حال جون کندنه عمه

دیگه وقت سفر کردنه عمه

بابام منتظر دیدنه عمه