الهی جون بدم، تنها نبینمت
تنها میون این، صحرا نبینمت

من و ببخش اگه، که لشکرم دوتاست
قبولشون بکن، دو نفرم دوتاست

قول میدم، از خیمه بیرون نیام، وقتی که راه افتادن
یا اینکه حتی اگه، تو خاک و خون جون دادن

داداش، پُرم از درد و غم
داداش، تو این فرصت کم
داداش، نگو باید که دست خالی برم

ای وای غریب مادرم

نذار قسم بدم، به جون مادر و
راهی بکن خودت، گلای خواهرو

بذار که پیش تو، من رو سپید بشم
منم دلم میخواد، مادر شهید بشم

ای داداش، راضی نشو باشن و ، بی کس ببینن من و
تو کوچه و بازارا ، هشتاد و چار تا زن و

داداش، میخوام پرپر بشن
مثل علی اکبر بشن
نذر، سرافرازی این مادر بشن

شاعر : محسن عرب خالقی