ما از دعای خیر به هیئت رسیده ایم

از دولتِ حسین به عزت رسیده ایم

هیئت تمام زندگی ما غریبهاست

با پرچم حسین به قدرت رسیده ایم

این پای منبر است همان قبه الحسین

اینجا هزار بار به حاجت رسیده ایم

زهرای مرضیه است دعاگوی مستمع

وقتی که ما به اوج مصیبت رسیده ایم

در حسرتِ تباکیِ با ما ، ملائکند

پیداست ما به بام سعادت رسیده ایم

چون عمرمان گذشت بمانیم گریه کن

مثل حبیب اگر به شهادت رسیده ایم

تا روز حشر دیده اگر با حسین ماند

پس بی حساب تا به قیامت رسیده ایم

هر روز با حسین دوباره تولّدیست

بارید اشک و ما به طهارت رسیده ایم

با یک سلام پاک شود هر گناهکار

ما خود به این مقام و فضیلت رسیده ایم

با این حیات طیبه عمریست دلخوشیم

یعنی به اوج شادی و بهجت رسیده ایم

با چه زبان ز گریه بگوییم با شما

با گریه بر حسین به جنّت رسیده ایم

بس چشمان به اشک عزا شستشو شده

در فتنه ها به درک بصیرت رسیده ایم

لازم نبود خُدعه گران موعظه کنند

عمریست ما به حکم ولایت رسیده ایم

وقتی برای قافله اش گریه می کنیم

انگار که به یاریِ عترت رسیده ایم

شد بارها امام زمان همنشینمان

در روضه ها به محضر حضرت رسیده ایم

شاعر : محمود ژولیده