شب اول  

(امام حسین سلام الله علیه)

این همه نعل اگر پشت تو را می شکند

ساربان گفته که انگشت تو را می شکند

-----

محرم آمد و شد موسم عزای حسین

سیاه پوش فلک گشت از برای حسین

گر از خدا طلب خون بها حسین کند

به جز خدا به خدا نیست خون بهای حسین

تو ای دو دیده ی من مرهمی ز اشک بساز

که مرهمی ننهد کس به زخم های حسین

ستاره وار چرا چشم آسمان نشود

که از ستاره فزون بود زخم های حسین

به زخم تازه جوانان دلم همی سوزد

که بوی مشک دهد خاک کربلای حسین

فدای راه خدا کرد جان و هر چه که بود

که جان خلق دو عالم شود فدای حسین

به متکا ندهم تکیه چون به یاد آرم

که خاک کرب و بلا گشت متکای حسین

از آفتاب قیامت گریزگاه مجوی

به جز پناه حق و سایه ی لوای حسین

اگر رضای خداوند را همی طلبی

بجو رضای خدا را تو در رضای حسین