(ا) ای آنکه خدا داده بسی جاه و مقامت

(ب)بالله شده هر پیر و جوان مات کلامت

(پ) پروانه صفت گرد تو مشغول طوافیم

(ت) تا عرش خدا می بردم لذتِ نامت

(ث) ثابت شده ما را که شما سرور مائی

(ج) جبرییل ز بالا دهد همواره سلامت

(چ) چندی است که روحم شده آماج بلایا

(ح) حالم مُتَحَوِل بنما جمله ز جامت

(خ) خورشیدِ فروزان زِ رُخت وام گرفتست

(د) دنیا شده مدیونِ تو ای بحر شهامت

(ذ) ذلت بِپـذیرد به خدا هر که در این دهر

(ر) راهی برود غیر شما تا به قیامت

(ز) زهرای تو شد آیتِ عظمای الهی

(ژ) ژَرف است و بلند آن همه معنا به کلامت

(س) سوگند به قران و به آیاتِ خداوند

(ش) شاهی کند ای رهبرِ فرزانه غلامت

(ص) صد شکر خدا را که مسلمان تو هستیم

(ض) ضربُ المثل آمد همه الطاف مُدامت

(ط) طاعت شده شرمنده ز اخلاق تو ای دوست

(ظ) ظالم شده بیچاره زِ رؤیای نیامت

(ع) عمری است که ما بی سر و سامان تو هستیم

(غ) غم نیست مرا تا که بود زنده مرامت

(ف) فریادِ رثایت همه پیچیده در عالم

(ق) قرآنِ تو داده است به ما درسِ امامت

(ک) کی رفته ز خاطر سحری حضرتِ زهرا

(گ) گردیده جهان عاشقِ آن ماهِ تمامت

(ل) لبخندِ مرا گریه و شیون بنموده است

(م) می ریخت در آن ثانیه زهری که به کامت

(ن) نعشت نشد اما ز جفا بی سر و تنها

(و) وای از تن صد پاره ی فرزند گرامت

(ه) هر لحظه (بداغی) ز حسین ابن علی گفت

(ی) یکباره شود غرقِ به دریای کرامت

شاعر : سیروس بداغی