در میان کوچه به همره تو بودم

 از غم تو آن دم شعر عزا سرودم

دست من گرفتی ، و بردی ، میان کوچه های غم

تا ببینم آن ماجرا را ، ای کعبه ی درد و الم

نانجیبی آمد ، به سویت ، راه تو در کوچه گرفت

زان پس این دل من ، برای ، تو هر نفس نوحه گرفت

ای جوان مادرم ، ای گل پرپرم ، یاس ارغوانی من

******

ماجرای غم را به اوج خود رساندم

با دو دست خود گرد چادرت تکاندم

سوی خانه رفتیم و دستت ، میان دست مجتبی

روی خود گرفته، به چادر ، تا که نبیند مرتضی

تا ابد بسوزد ، ز غصه ، این طفل چون ستاره ات

در میان دستم ، گرفتم ، شکسته گوشواره ات

ای جوان مادرم ، ای گل پرپرم ، یاس ارغوانی من

شاعر : حسین رضائیان