بگذار که این خاک پتویت باشد
تا صبح تکان نخور که رویت باشد

تو مرد منی نمی گذاری امشب
چشم طمعی به آبرویت باشد

گرگ است که می وزد در این دشت بخواب
می ترسم از این که مست بویت باشد

فریادترین واقعه ی تاریخی
هرچند که نیزه در گلویت باشد

سرچشمه ی کربلا شدی می جوشی
تا قلب زمین تشنه ی جویت باشد

خون از سر تو گذشت و دراین خلسه
می خواست که در طواف رویت باشد...

تیر آمده از شیر بگیرد...یا نه!
تیر آمده گرم گفتگویت باشد

بی قصه بخواب ماه من وقتش نیست
بگذار رباب نوحه گویت باشد...

شاعر : زهرا محمودی