او آمـد و در کویـــر ، باران گل کرد
در خاک وطن ، نهال ایمــان گل کرد
او آمـــــــد و ریشــۀ زمستان خشکید
گلعطــــر خجستــۀ بهــــاران گل کرد
***
او آمد و با گرسنگان خلوت کـــــــرد
در شهر ، امید و عشق را قسمت کرد
از منبــــر خاک ، مهربان ، بالا رفت
با لهجه ی پا برهنه ها صحبت کــــرد
***
او آمــــــد و مـــا برادری را دیدیـــــم
درعالــــم خاک ، ســروری را دیدیــم
او آمــــــد و سیب عشق را قسمت کرد
در سایــــه ی دیـن ، برابری را دیدیـم
***
او آمـــد و زندگـــــی پر از شادی شد
ویرانـــــــــۀ دل ، دوبــــاره آبادی شد
او آمد و فتنـــــــۀ خـــــــزان پرپر شد
ای دل شدگــــــــــان ! بهار آزادی شد
***
آن مرد ، ز داغ و درد مردم می گفت
از خانۀ لخت و سرد مردم مـــی گفت
او آمـــــده بــــــود تا ورق برگـــــردد
بـــی واهمه از نبــــرد مـردم می گفت
***
او آمـــــــد و مهر و مـــــاه را فهمیدیم
پـــــــایان شب سیـــــــاه را فهمیدیـــــم
او آمــــــد و زیــــر سایـــه ی دستانش
مـــــا معنـــــــی سرپناه را فهمیدیــــــم
***
او آمـــــد و حــــال آسمـــــان بهتـر شد
خــــورشید شکفت ، تیرگــــی پرپر شد
از بنــــــــد گسست ، حضـــرت آزادی
دوران حــــــــکومت ستــــم ، آخـر شد
***
او آمـــــــد و کوچـــه و خیابـان شد سبز
امیـــد شکفت و عشق و ایمــان شد سبز
او آمـــــد و از وطـــن فراری شد دیــو
در فصل فرشتـــه ، بوی انسان شد سبز
***
او آمــــــد و چشم آسمـــــان را وا کرد
در فصــل قفس ، پرنـــــده را افشا کرد
آمـــوخت به ما پرندگـــــــی را با شوق
صیــــــاد قـفس اراده را رســــــوا کرد
***
مــــــردی ز تبار بـــــوذر و سلمان بود
بـــــــر روی لبش تبســـم ایمـــــــان بود
در جامـــــۀ خاک ، روح افلاکی داشت
آمیـــــــــزه ای از فرشتـــه و انسان بود
***
بــــر روی لبش ، تبسمـــــــــی زیبا بود
درهـــــــای دلش به روی مــردم وا بود
از نام و نشان او اگـــــر مــــی پرسی ؟
او ، روح خدا ، امـــــــام خوبـی ها بود
***
بـــــــر روی لبش ، ســـــلام آزادی بود
در سینــــــه ی او ، پیـــــــام آزادی بود
او آمـــــــــد و واژۀ قفـــــس را خط زد
او روح خـــــدا ، امــــــــــام آزادی بود
***
من آمـــــــــــــده ام امیــــــــد را بنویسم
صبحــــــــی که ز ره رسیــد را بنویسم
من آمــــــــــــده ام بــــــه خط عزت نامِ
ایــــــــن ملت رو سپیــــــــــد را بنویسم
***
برخیـــــــز که نـــــور نــاب را بنویسیم
آیینـــــــــه تـــــــرین کتاب را بنویسیم
بــــــــرخیـز بــــــــه خط روشن آزادی
منظومــــــــه ی انقـــــــلاب را بنویسیم
***
مـــــــا امت « لا الـــــــــه الا الله » ایم
با قافلــــــــــه ی مُوحــــــــدان همراهیم
هم قبلــــــــه و هـم قبیلــــــــه ی ابراهیم
هم سلسلـــــــه ی امـــــــــام روح اللهیم
***
ای دل شدگـــان ! مُــــــرید وحدت باشید
در چشــــم وطـــن ، امیـــد وحدت باشید
وقتــــــی ز نفاق ، باب وحدت بسته ست
چـــون روح خــدا ، کلیــــد وحدت باشید
شاعر : رعنا اسماعیلی
- یکشنبه
- 16
- خرداد
- 1395
- ساعت
- 13:6
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رعنا اسماعیلی
ارسال دیدگاه