ماه رمضان
به به که بیامدست ماه رمضان
ماهی که بود اشرف ایام زمان
ماهی که درآن شدست واجب روزه
ازروزه شود سیاه روی شیطان
ماه رمضان خدای مهماندار است
دعوت شده بنده برسر سفره وخوان
ماه رمضان دعا پذیرفته تر است
فصلی چو بهار آمده برقرآن
ماه رمضان زخوردن امساک شود
همراه دهان روزه بود چشم وزبان
ماه رمضان لیله ی قدری دارد
نازل شده قرآن پیمبر در آن
این شب به یقین بهترین شب باشد
همسنگ هزار ماه این شب را دان
ماه رمضان چوگیرد آرام دلت
با یاد خدا گناه خود را سوزان
باران زسحاب رحمت حق ریزد
لبریز شود جام وجود از ایمان
در موقع افطار ملایک گویند
تبریک به روزه دار، از پیروجوان
ای بنده مده فرصت این ماه زدست
راضی تو نما زخود خدای رحمان

شاعر : اسماعیل تقوایی