باید دوید وهمره باد بهار شد
باید مطیع امر دلِ بیقرار شد

بایدمسیرشرق گرفت وسراغ صبح
همراه کوچ قافلهء انتظار شد

بایدبرای دیدنش ازمرز شب گذشت
همراه نور و همسفر شهسوار شد

بایدصبوربود و دل از غیر او برید
رسوای کوی وبرزن وشهرودیارشد

باید که استوار ستود عشق ماندگار
بی خوفِ قُرب ومنزلت و اعتبار شد

با کام تشنه پای برهنه دوید و رفت
همدرد خاک و همنفس شوره زار شد

باید که دیده شست و وضوی نماز کرد
دل بیقرار آمدن شهریار شد

شاعر : جلال پورسلیمانی