بچه ها بازم محرم اومده

عید ما با بهار غم اومده

بچه ها خیمۀ ماتم بزنید

همگی به سینه محکم بزنید

بچه ها پارچۀ مشکی بیارید

بچه ها ز دیده ها اشک ببارید

سر کوچه تکیه ای به پا کنید

پسر فاطمه رو صدا کنید

همه طبل و سنج و زنجیر بیارید

کربلا رو خوب به تصویر بیارید

پشت پا به هر تباهی بزنین

در هر خونه سیاهی بزنین

دسته های سینه زن غم بگیرین

غنچه ها ز دیده شبنم بگیرین

توی هیئت به همه سلام کنین

بچه سیدارو احترام کنین

اهل کوفه آخه بی حیا بودن

اهل زشتی ، اهل ناسزا بودن

برا دنیا دل ز کوثر بریدن

بچه های زهرا رو سر بریدن

مادرم می گه که نور عین من

تا توان داری بگو : حسین من

این حسین کیه که دل دیوونشه ؟

مرغ دل اسیر آب و دونشه

این حسین کیه که دل خاطرخواشه ؟

مادرم میگه یار نوکراشه

این حسین کیه که مرد عمله ؟

مادرم میگه که اسمش عسله

این حسین کیه که خیلی کریمه ؟

صاحب غربت و داغ عظیمه

وقتی اسمش رو لبا جاری میشه

ناگهان اشک چشا جاری میشه

بین اشک و خنده ام میگم حسین

تا روزی که زنده ام میگم حسین

شاعر : سید محمد میرهاشمی