لحظه لحظه عمر ما با عشق تدوین میشود
تلخ کامی های ما با روضه شیرین میشود

کفه ی اعمال ما از نورِ سجده خالی است
این سبک وزنی به نور اشک سنگین میشود

ای تپش های دل شوریده ی ما یا حسین
نبض دل با نام تو بالا و پایین میشود

زائرت با کوله بار فقر می آید ولی
در حرم یکباره برتر از سلاطین میشود

شاعرت در تنگای واژه ها در خلوتش
با دخیل اشک خود غرق مضامین میشود

پای منبرهای روضه هر که شاگردی کند
زودتر از حوزه ها معناگر دین میشود

تا چراغ روضه در هر خانه ای روشن شود
رزق آن خانه به نور عشق تأمین میشود

عشق اگر آید به میدان در نبرد کفر و دین
یک مسیحی چون وهب در راه گلچین میشود

کربلا میدید زخم سرخ اصحاب الحسین
لحظه ی آخر به یک لبخند تسکین میشود

شاعر : حسن کردی