باشد به ميهاني دل ها نيامدي
باشد دوباره حضرت آقا نيامدي
گفتم براي آمدنت گل بياورند
گل بود و عشق بود ولي... ها نيامدي
مي سوختيم در شب پروانگي خويش
وقتي كه از حوالي بالا نيامدي
هي شعرمي شويم ولي شعرهاي زرد
خشكيده، بي رمق، پر اما... نيامدي
آنقدر چشم پنجره پاييد راه را
تا آن كه سوخت خسته و تنها نيامدي
دق كرد و روي دست من افتاد آينه
در آرزوي فصل تماشا نيامدي
يك بار ديگر با دل پر سوز من بگو
آقا بگو كه آمده اي يا نيامدي
فريادي مي كشم پر ابهام عشق آي
خورشيد، ماه، حضرت دريا ...نه ...آمدي
دکتر سودایی
منبع:سایت گروه جهادی منتظران خورشید
- سه شنبه
- 26
- اردیبهشت
- 1391
- ساعت
- 4:18
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه