بعد مرگم بنويسيد به روي كفنم
كه غلامي ز غلامانِ حسين و حسنم

مي برم تا كه دمي نامِ كريم ابن كريم
مي رود هم غم و هم غصه و درد و محنم

من در اينجا به تماشايِ نگار آمده ام
من در اينجا نه به دنبالِ بهشتِ عدنم

تو همان زينتِ آغوشِ رسول اللّهي
آن كه از مِهر تو شد عاشق و ديوانه منم

بارها گفته ام و بار ديگر مي گويم
به رهت مي دهم آقا به خدا جان و تنم

بعد از اين شعرِ فقيرانه كه از جانبِ توست
به يقين شاه وِلا بوسه زند بر دهنم

كربلايم ببر آنجا كه بهشت است بهشت
به سر افتاده كنون باز هوايِ وطنم

شاعر : سیروس بداغی