دستی بده تا که بگیرم دست هایت
چشمی بده تا که کنم گریه برایت

دست توسّل دارم و چشم تمنّا_
_ می دوزم امشب بر بلندای عطایت

مثل همیشه دست خالی و غریبم
یعنی نگاهی تازه کن سوی گدایت

خاموشی امروز من از بی غمی نیست  
دیشب گریبان پاره کردم... در هوایت

شب های بسیاری غریبانه نمودم
در گوشه ی تنهایی ام آقا صدایت

 ای بی پناهی که پناه عالمینی
جا ده دل آواره را زیر عبایت

این گوشه ی دنیا کسی فکر نجات است
با یک نظر دل را ببر تا بی نهایت

اینجا به صبح روشنت ایمان ندارند
کی می نمایی قصد اِعمال ولایت؟

قربان اشک صفحه ی قرآن چشمت
وقت تلاوت کردن تبّت یدایت

ای وارث خون گلوی سر بریده
کی می چکد خون گلویم زیر پایت؟

شور شهادت دارم و شوق وصالت
یابن الشّموس الطّالعه خونم حلالت

شاعر : مجتبی روشن روان