نیاز داشت چو طفل رباب جو به عمو
سپرد علقمه چون تشنه ها گلو به عمو

به سمت رود که دریا نمیرود  باید
که علقمه برسد بعد جستجو به عمو

به رتبه اش شهدا غبطه میخورند اما
نمیرسد به خدا بال آرزو به عمو

شبیه ماه نبوده ست، او شبیه عموست
عمو به ماه نرفته ست رفته او به عمو

عمو, عمو , چه عمویى که محرم عمه ست
چقدر داده خداوند آبرو به عمو

چگونه دست به دستش زدند این مردم
فرشته دست نداده ست بى وضو به عمو

بساط خجلت عباس را فراهم کرد
امان، امان ز امان نامه ى عدو به عمو

سکینه جان! نفس کودکم نمیاید
بلند شو برو میدان برو بگو به عمو

عمو که رفت به عمه چقدر سخت گذشت
میان محمل خود می نشست رو به عمو

کنار علقمه رفتند دختران اما
نداد گیسویشان شرح مو به مو به عمو

درست اول بازار شام فهمیدند
پدر که نیست کنارت چقدر خوبِ عمو ….

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان