⬇️ بند ۱
بلند شو علمدار
بلند شو دلم تا که آروم بگیره
بلند شو علمدار
نزارتا حسین اینجا تنها بمیره
بلند شو علمدار
بلند شو برادر چرا نیمه جونی
روی خاک صحرا
تو افتادی و دیدمت غرق خونی
بلند شواز روی زمین
حال خرابمو ببین
میباره بی امون ازاین غصه تو اشک چشام
با سختی من نفس میکشم
رو صورت تو دس میکشم
پاشو ببین چقد بهم ریخته شده حالو هوام
بی تو میمیرم عباس
⬇️ بند ۲
بلند شو علمدار
بی تو حال این شبیه خزونه
بلند شو علمدار
نگاه تو قلب منو میسوزونه
بلند شو علمدار
بلند شو تویی که پناه حسینی
فدای تو عباس
نرو از کنارم تو ماه حسینی
بالا سرت تا رسیدم
چشای بستتو دیدم
چقدر با تیرو نیزه ای وای زدنت
دیگه توونی نداری
یکمی جونی نداری
چیزی نمونده دیگه آخه از بدنت
بی تو میمیرم عباس
⬇️بند ۳
بلند شو علمدار
نباید میرفتی تو از کنارم
بلند شو علمدار
به جز تو پناهی دیگه من ندارم
آتیش زد دلم رو
تا دیدم که مشک تو شد پاره پاره
رقیه بهم گفت
بابا کی عمو واسه من آب میاره
اسیر اینجا شدم و
بی یارو تنها شدم و
منو میون درد و غم تنها نزار
تویی که دلدار منی
برادرم یار منی
تموم دنیا پیش چشمام شده تار
بی تو میمیرم عباس(ع)
- دوشنبه
- 13
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 13:16
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه