پیش روم رأس تو و (رأس علمدارِ)۲
پشت من اهل حرم (تو صحرا آواره)۲
چِشَم به نیزه تِ مدام
هر جا بری باهات میام
شدم با عشق همدم   تاوانشم  میدم
ای، امون ای دل

کنار نیزه ی تو (رو اسب نشسته شمر)۲
حنجرت ریخته به هم (بشکنه دستِ شمر)۲
ببین شدم شکسته پر
با قاتل تو همسفر
خزونِ پاییزم       از غصّه لبریزم
ای، امون ای دل

بی تابی های رباب (دل و ز جا کنده)۲
لالایی که میخونه (حرمله میخنده)۲
نمک زده به زخممون
کمونِشو میده نشون
خیر نبینه نامرد    سکینه باز تب کرد
ای، امون ای دل

زبانحال با حضرت اباالفضل(ع)
ویرون شه بعد غمت (خونه هر شادی)۲
روی نی گریه نکن (زینب و دق دادی)۲
انقدر به فکر من نباش
بسه، نیفت رو خاک داداش
(یارالی قارداشیم*        ماه بنی هاشیم)
ای، امون ای دل
 

* برادر زخمی من

شاعر : عبدالله باقری