آن روز کـــــــه مــــا را ز گــــل خـــام ســـــرشتند
در مـــــدرســـــه عـــشــــــــــق شـــما نام نوشــتند
 
چــــون روز ازل نــــــام مــــــرا شــــــیعـــه نهادند
جـــــز عـــشق تــو مــــهدی(عج) دگرم هیچ ندادند

آقـــــا هـــــمـــــــه جـــا نـــام شــما ورد زبان است
بــــر منــــتـــظــرت هــــجــر شـــما بار گران است

آن غـــایــــب حــاضــــر که رهش راه نجــات است
او یـــوسف زهـــراست که در قـــید حــــــیات است

وصــــــل تــــو بــــهاریـــســــت کـــه پـــاییز ندارد
روی تـــــو جـــــمــــالــیـــــست که مـــه نیز ندارد

آقـــــا دل ما شــــعــبه ای از عشـــــــــق وصالت
خـــارج ز شــــمار اســـــت همه لطــف و کمالت
 
"سروده: محسن زعفرانيه"