قدش چو نخله ي طوبي و هر دلي چمنش
رخش چراغ وجود و وجود، انجمنش
عجب مدار اگر آيد از رياض بهشت
زند رسول خدا بوسه بر لب و دهنش
ز مکتب «اَوَلَسنَا عَلَي الحَق» اش پيداست
که جان تازه دهد بر حسين، با سخنش
هزار قافله دل از پيمبران خدا
زدند چنگ محبت به زلف پر شکنش
تن مطهرش از جان پاک نيکوتر
سلام خلق و سلام خدا به جان و تنش
عجب ندارم اگر بشنوند بوي بهشت
هزار يوسف مصري ز بوي پيرهنش
قرار مي دهد از دست، روي دست پدر
ز بس که عاشق شمشيرها بود بدنش
گشوده ديده به رخسار دلرباي حسين
به عالم آمده تا جان کند فداي حسين
منبع:سایت فضائل و مناقب اهل بیت
- سه شنبه
- 6
- تیر
- 1391
- ساعت
- 13:7
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه