نم نم کنار حجره دربسته میرسید
کم کم به قتلگاه خودش خسته میرسید

مانند شخص مار گزیده به پیچ و تاب
فریاد یا جواد چه پیوسته میرسید

پهلو به خاک حجره که از درد میگذاشت
آهی به یاد پهلوی بشکسته میرسید

از کام تشنه و جگر پاره پاره اش
انگار حرف روضۀ سر بسته میرسید

این جسم خسته زیر سم اسبها نرفت
اما صدای حملۀ یک دسته میرسید

خواهر نبود یار برادر شود ولی
یک خواهری به مقتلی آهسته میرسید

اینجا جواب زمزمۀ یابنیی از...
یک نوجوان ز پشت درِ بسته میرسید

اما صدای یا ولدی بی جواب ماند
هرچند صوت یک پدر خسته میرسید

شاعر : محمود ژولیده